تجربه به سبک داستان

بهترین استاد

به نام خدا
امروزبایدبرای رفتن به کلاس کمی عجله کنم چون دیرم شده است.بنابراین تنهاراه سریع  تررسیدن به کلاس آن هم بدون دودوترافیک خیابان های شلوغ مترواست.بااین تصمیم راهی ایستگاه شدم.باعبورازپرداخت کننده روی صندلی به انتظارخط بعدی نشستم.طولی نکشیدکه مترورسیدآن هم باچه ازدحامی!اماخوشبختانه افتاده بود.مشخص بود گم شده است.هیچ کدام ازافرادحاضردرآنجاصاحب آن دفترنبودندپس بااین فکرکه بعدامشخصات آنراخواهم یافت وبه صاحبش تحویل میدهم دفتررادرکیفم گذاشتم...